Jakie są objawy żylaków?

Jakie są objawy żylaków, jak odróżnić je od innych chorób i kiedy wybrać się do lekarza?

Objawy żylaków możliwe do zaobserwowania bez wykonywania badań można podzielić na dwie grupy – te związane z dolegliwościami bólowymi i dyskomfortem fizycznym oraz objawy stricte estetyczne. U niektórych pacjentów występują równocześnie zarówno dolegliwości bólowe, jak i objawy wizualne, u innych natomiast nie pojawiają się żadne symptomy poza defektami estetycznymi. Sprawdź, jakie są objawy żylaków, kiedy udać się do lekarza i jak odróżnić żylaki od innych chorób.

Jak wyglądają żylaki?

Żylaki objawiają się w postaci miękkich, niebieskosinych uwypukleń skóry na przebiegu żył, choć zdarza się, że w początkowej fazie nie jest widoczny inny odcień na skórze. Najczęściej żylaki mają postać krętych splotów, wypełnionych krwią, które uwidaczniają się jeszcze bardziej w pozycji stojącej, a zmniejszają się, gdy nogi są uniesione.

To, jak bardzo żylaki są widoczne i rozległe, zależy od stopnia zaawansowania choroby. Gdy choroba żylakowa postępuje, oprócz patologicznie poszerzonych żył na nogach mogą tworzyć się obrzęki, przebarwienia skóry, a nawet wypryski czy owrzodzenia (dotyczy to nieleczonej choroby, w bardzo zaawansowanym stadium).

Jakie dolegliwości mogą towarzyszyć żylakom?

Żylakom towarzyszą często nasilające się, zwłaszcza pod koniec dnia, uczucie ciężkości oraz bóle i obrzęki nóg. Takie dolegliwości pojawiają się zwłaszcza po długotrwałym staniu, np. w pracy, a wraz z postępem choroby objawy mogą się nasilać. Z czasem pojawiają się też obrzęki wokół kostek, a pacjent odczuwa piekący, tępy ból w okolicach samego żylaka. U kobiet dolegliwości mogą nasilać się w czasie menstruacji.

Zdarza się, że występuje także swędzenie skóry nóg oraz intensywne skurcze mięśni nóg, które pojawiają się zazwyczaj w nocy oraz zaburzenia czucia.

Żylaki a inne schorzenia żył

Zaawansowane żylaki mogą zwiększać skłonność do rozwoju zapalenia żył powierzchniowych. Choroba ta objawia się twardymi zgrubieniami, które są wyczuwalne pod skórą, zaczerwienieniem w miejscu przebiegu żyły zmienionej zapalnie, a także silnym bólem. Choroba nie jest groźna, choć bolesna i uciążliwa. Leczy się ją zwykle poprzez podawanie heparyny oraz stosowanie leków przeciwzapalnych (doustnie i miejscowo). Leczenie trwa najczęściej około 4-6 tygodniu.

Inną chorobą żył, znacznie poważniejszą niż zapalenie żył powierzchniowych, jest zakrzepica żylna czyli zakrzepowe zapalenie żył głębokich. Choroba ta wymaga natychmiastowego leczenia, ponieważ może grozić zatorem płucnym. Objawia się m.in. bolesnym obrzękiem łydki lub całej nogi, który pojawił się nagle i nie ustępuje nawet po odpoczynku. Obrzęk następuje często po długim unieruchomieniu kończyny (np. gdy noga jest w gipsie), po długiej podróży samolotem, poważnym urazie lub na skutek stosowania leków, w tym antykoncepcji hormonalnej. Obrzękowi często towarzyszy zabarwienie nogi na kolor różowosiny. Mogą wystąpić też nagłe duszności i bóle w klatce piersiowej.

Trudno na podstawie wyłącznie dolegliwości i zewnętrznych objawów odróżnić te dwie choroby, dlatego w razie wystąpienia symptomów należy niezwłocznie skonsultować się bezpośrednio z lekarzem lub oddziałem ratunkowym.

Kiedy skonsultować się z lekarzem?

Mimo iż niewielkich rozmiarów, widoczne żyłki to problem przede wszystkim natury estetycznej, warto zdusić problem w zarodku i skonsultować się z flebologiem po pojawieniu się pierwszych objawów. Małe żylaki czy popękane naczynka krwionośne usunąć jest zdecydowanie łatwiej niż żylaki w dalszym stadium zaawansowania. Poza tym zdecydowanie należy zgłosić się do lekarza, gdy problem przestaje mieć podłoże estetyczne i gdy pojawiają się następujące dolegliwości:

duże obrzęki i bóle nóg,
zmiany zapalne, przebarwienia w okolicach kostek i łydek,
bóle i inne dolegliwości, które mogą świadczyć o zapaleniu żył,
krwawienie z żylaka.

Nowoczesne, nieinwazyjne metody leczenia żylaków w połączeniu z odpowiednią profilaktyką pozwalają skutecznie uporać się z problemem – niezależnie od stadium choroby. Nie warto jednak czekać na ostatnią chwilę i lepiej skonsultować się z lekarzem po wystąpieniu pierwszych objawów.